ما در این مطلب قصد داریم پای صحبت‌های یک روانشناس موفق بنشینیم تا از مسائل روانشناسی سالمندان بیشتر بدانیم.
باسلام و عرض تشکر بابت اینکه وقتتون رو در اختیار این رسانه گذاشتید تا مخاطبین ما از تجربیات شما استفاده کنند.
- قبل از شروع صحبت ممنون میشم خودتون رو معرفی کنید و تجربیات حرفه‌ای خودتون رو بیشتر شرح دهید.
سلام! من پژمان هویت دوست هستم، روانشناس بالینی
فارغ التحصیل دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی و دانشگاه گریفیت استرالیا در مقطع کارشناسی ارشد.
دکترای روانشناسی بالینی رو در کوینزلند استرالیا گذراندم و ۱۵ سال سابقه کار درمانی داشتم.
- مخاطبین ما عموما عزیزان بالای ۵۰ سال هستند، خوشحال میشیم از بازخوردهایی که از این عزیزان در شبکه‌های اجتماعی داشتید، برای ما توضیح بدید.
بخش خیلی زیادی از مخاطبین من خانم‌های میانسال و مسن هستند، حتی من افتخار صحبت با یک خانم ۸۸ ساله را داشتم و به ایشون مشاوره دادم.
بخش اعظم تمرکز روی افرادی هست که بعد از مهاجرت، با مشکلات روحی مواجه میشن و اتفاقا مشکلات میانسالان بعد از مهاجرت هم کم نیست و این دو راهی برگشت به ایران یا قبول فرهنگ کشور جدید باعث میشه صحبت‌های جالبی بین ما شکل بگیره.
- به صورت کلی چه رفتارها و عاداتی هستند که برای سلامت بیشتر بعد از میانسالی پیشنهاد می‌کنید؟
تو بحث روانشناسی سالمندان بهتره بدونیم، افراد بالای ۵۰ سال رو نمیشه باهم مقایسه کرد، چون در دسته بندی‌های متنوعی قرار می‌گیرن و یکسان نیستن.
واقعیت این هست که تفاوت چندانی بین جوانان و میانسالان در مسائل روحی نیست. مثلا ما به جوانان کرامت نفس، روابط اجتماعی و شخصی اصولی رو توصیه می‌کنیم. از طرفی دیگر به میانسالان و افراد مسن‌تر این موضوع از بین نمیره و بیش از پیش اهمیت پیدا میکنه.
همچنین تحرک فیزیکی و ورزش هم فقط مخصوص جوانان نیست؛ همانطور که ورزش بر روی بدن جوانان تاثیر مثبت دارد روی روحیات و جسم افراد مسن هم تاثیر دارد.
داشتن ساختار مشخص و برنامه روتین روزانه باعث ایجاد هدف در زندگی افراد بازنشسته و کاهش استرس افراد مسن شده و به تنظیم خیلی از مسائل منجر میشه.
من طبق تجربم از روانشناسی سالمندان متوجه شدم که افراد بعد از ۵۰ سالگی معمولا به مرور ارزش‌های خود در گذشته می‌پردازند.
- شما در زمینه فرهنگ مهاجران ایرانی هم فعال بودید، لطفا کمی در این مورد صحبت کنید.
افتخار این رو داشتم که با مهاجرین به استرالیا ارتباط داشته باشم؛ خصوصا ایرانی‌ها! این موضوع باعث شد خیلی عمیق‌تر با مسائل فرهنگی و روحی این افراد آشنا بشم. به طور کلی فرهنگ جمع‌گرایی در ایرانی‌ها خیلی بارز هست که باعث میشه ارتباطات خوبی با خانواده و دوستانی که ما رو قبول دارند بشیم. از طرفی این مورد یک اختلاف فرهنگی محسوب میشه و بسیاری از افراد در کشورهای دیگر این نزدیکی رو نمی‌پسندند. حتی باعث شده ما خودمون رو کمتر ببینیم و به خودمون اهمیت ندهیم.
جمع گرایی از طرفی اثرات مثبتی در سلامت روحی ایرانیان دارد و از طرفی باعث پیچیدگی در روابط هم می‌شود و هنگام مهاجرت این خصوصیت خودش رو خیلی نشان میدهد.
همچنین ما جایگاه انسان‌ها رو بالا و پایین می‌دونیم، به طور مثال یک مرد و یک مدیر ایرانی خودش را بالاتر از بقیه افراد میدونه و این در بعضی از شرایط تاثیر منفی میتونه داشته باشه این موضوع. در صورتی که در کشورهای دیگه همه افراد رو در یک جایگاه می‌بینن و خبری از درجه‌بندی نیست. اتفاقا در باورهای انسانی، سنتی و مذهبی ایرانیان به برابری انسان‌ها تاکید شده ولی این موضوع با گذر زمان در رفتار و فرهنگ ما تغییر کرده است که در هنگام مهاجرت مشکل زا می‌شود.
- چه موردی رو باعث پیشرفت بیشتر ایرانیان می‌دونید؟
ویژگی بارز ما سعی در کسب علم و پیشرفت است و یک ارزش محسوب می‌شود. حتی شاید دلیل این چشم و هم چشمی باشد که خیلی جالب هست.
- قرص یا داروی خاصی رو برای استفاده روزانه پیشنهاد می‌کنید؟
به هیچ وجه!
مصرف قرص و دارو یک الزام نیست و متاسفانه در فرهنگ ما تاکید بر تجویز قرص هست. مواردی مثل آنتی بیوتیک و مولتی ویتامین در دراز مدت تاثیر منفی بیشتری دارند مگر اینکه ضرورتی باشد.
خیلی متشکرم از همراهی شما، در شبکه اجتماعی با من همراه باشید.
https://www.instagram.com/pejmanhoviatdoost/
امیدواریم این مصاحبه با محتوای روانشناسی سالمندان نکات مفیدی به اطلاعات شما اضافه کرده باشد؛ شما هم اگر نکته‌ای به ذهنتان رسید، آن را با ما و دیگران در میان بگذارید.
