سالمندان یکی از ضعیف‌ترین و حساس‌ترین قشر هر جامعه‌ای هستند. افراد سالمند اعم از خانم یا آقا در این دوران نیاز به توجه و مراقبت بیشتری دارند. از این رو سازمان ملل برای قدردانی از سالمندان عزیز در سال ۱۹۸۲ اقدام به تشکیل شورای جهانی سالمند نمود، به این ترتیب در سال ۱۹۹۰ بود که سازمان جهانی روز یکم اکتبر را به عنوان روز جهانی سالمند تعیین کرد. اما تاریخ روز سالمند در کشور ما(ایران) به نهم مهرماه برمی‌گردد. هر سال در نهمین روز اولین ماه فصل پاییز از سالمندان تقدیر و تشکر می‌شود. معمولا در این روز در مراکز نگهداری از سالمندان جشن‌ها و برنامه‌های ویژه‌ای برگزار خواهد شد. از طرفی احترام به سالمندان در دین اسلام یک امر بسیار مهم تلقی می‌شود که باید به آن توجه داشت. اما شاید برای شما این سوال پیش آید که چگونه می‌توان از سالمندان تکریم و تشکر کرد. در ادامه این مطلب با اشعاری آشنا خواهید شد که مناسب روز سالمند می‌باشند:
پیری رسید و فصل جوانی گذشت دیدی دلا که عمر چه سان بی خبر گذشت، ما را دگر چه چشم امّیدی به پیری است کز پیش من جوانی با چشم تر گذشت، گر بعد من کسی نکند هیچ یاد من این خرد و این خیال نَیَرزَد به سرگذشت، یاد از گذشته می کنم و آه می کشم گر چه گذشته نیز به آه و شَرر گذشت.
تیرقدی بر سر پیری نزند گفت به بازی که کمانت به چند؟ گفت مکن نرخ تهی مایگان رو که هم اکنون رسدت، رایگان
شهنشاه گوید که از رنج من مبادا کسی شاد و از گنج من، مگر مرد بادانش و یادگیر چه نیکوتر از مرد دانا و پیر؟
جوانی شمع ره کردم که یابم زندگانی را، نجستم زندگانی را، و گم کردم جوانی را، کنون با بار پیری، آرزومندم که برگردم، کنون با بار پیری، آرزومندم که برگردم
پیر در پنهان هر رخداد ، نکته ها می بیند که دیده دیگران به دیدن آن نابیناست، ما با احترام به کهن سالان ، در حقیقت به فردای خود احترام می گذاریم
عنصری شاعر روزگار غزنویان پس از ستایش نیروی جوانی، از تجربه گران قدر پیران بدین گونه یاد می کند: جوان و پیر دو چیز است بخت خاطر او یکی به قوتْ برنا، دگر به دانش پیر، و حافظ رأی پیر را از بخت جوان، ارجمندتر می داند: جوانا سرمتاب از پند پیران که رأی پیر از بخت جوان به
جوانا سرمتاب از پند پیران که رأی پیر از بخت جوان به و صائب صحبت پیر را حصار عافیت نامیده می گوید: جوان را صحبت پیران حصار عافیت باشد به خاک و خون نشیند تیر، چون دور از کمان باشد
دریغا که فصل جوانی برفت به لهوولعب زندگانی برفت، دریغا که مشغول باطل شدیم ز حق دور ماندیم و غافل شدیم، دریغا چنان روح پرور زمان که بگذشت بر ما چو برق یمان، من آن روز را قدر نشناختم بدانستم اکنون که در باختم
من آن روز را قدر نشناختم بدانستم اکنون که در باختم، بگفت: اندرین نامه حرفی ست مبهم که معنیش جز وقت پیری ندانی، تو به کز توانایی خویش گویی چه می پرسی از دوره ناتوانی؟ تو به کز توانایی خویش گویی چه می پرسی از دوره ناتوانی؟ تو به کز توانایی خویش گویی چه می پرسی از دوره ناتوانی؟
شرمنده می کند فرزند را دعای خیر مادر در کنج خانه ی سالمندان . روز سالمند مبارک
سالخوردگی تا حدودی شبیه سفر به سرزمینی دیگر است. اگر پیش از سفر به این سرزمین خود را آماده کرده باشید، در آنجا نیز به شما خوش خواهد گذشت …
پادشهی، پاس فقیران بدار پیرنه ای، حرمت پیران بدار
به پیری خاک بازیگاه طفلان می کنم بر سر که شاید بشنوم زان خاک بوی خردسالی را، این سطرهای چین که ز پیری به روی ماست هر یک جداجدا خط معزولی قواست
پیران که تجربه و مهارت دارند و پستی و بلندی روزگار را دیده اند و گرم و سرد آن را چشیده اند، الگوی مناسبی برای نسل جوان هستند. روز سالمند، این گنجینه های زندگی مبارک باد.
چه خوش گفت زالی به فرزند خویش چو دیدش پلنگ افکن و پیل تن، گر از عهد خردیت یادآمدی که بیچاره بودی در آغوش من، نکردی در این روز بر من جفا که تو شیرمردی و من پیرزن
